बस किंवा रेल्वेच्या खिडकीजवळची ती जागा…
तिथे सापडतो आपला एकांत.
आणि त्या एकांतात… मला मीच भेटते.
कधी आपण भूतकाळात हरवतो,
कधी भविष्याच्या स्वप्नात रमतो,
तर कधी वर्तमानात जगत राहतो.
या खिडकीजवळच्या एकांतात
आपले तीन जिवलग मित्र भेटतात –
भूतकाळ, भविष्य आणि वर्तमान.
ते तिघे आपल्याला दोनच गोष्टी देतात –
आनंद… आणि दुःख.
कधी डोळ्यांतून ओघळणारे अश्रू
आनंदाचे असतात, तर कधी दुःखाचे.
पण… कधी कधी हा एकांत हवा असतो –
आपल्यातला मी पुन्हा सापडावा म्हणून.
THR ✨
