Thursday, October 15

माझ्या आजीची वही 1© चुकणार नाही कधी या माणवाला...

सुख दुःख नाही चुकले देवा दिकाला चुकणार नाही कधी या माणवाला ||धृ||

सत्यशील होता तो राजा श्रियाळ

अथितीच्या भोजनासाठी कापियले बाळ,

चांगुणा कांडतसे शिर उखळाला 

चुकणार नाही कधी या माणवाला ||१||

सत्यशील नाही कोणी हरी चंद्रावाणी 

राज्य वैभव सोडून वाहे डोम्याघरी पाणी, 

हात जोडतसे तो स्मशान भूमीला 

चुकणार नाही कधी या माणवाला ||२||

सत्यशील होता तो राजा गोपीचंद

मातेच्या वचनाचा नाही केला भंग,

सोडूनी गेला तो राज्य वैभवाला 

चुकणार नाही कधी या माणवाला ||३||

श्रीकृष्णाचा जन्म झाला बंदिशाळेला

चौदा वर्षे रामप्रभू गेले वनाला,

अज्ञात वासात पांडव राहिले विराट देशाला 

चुकणार नाही या माणवाला ||४||

गहिणीनाथाने बोध केला

निवृत्ती नाथाला,

निवृत्तीने बोध केला ज्ञानेश्वराला

चुकणार नाही कधी या माणवाला ||५||

सत्यशील होती ती सीता सावित्री 

सर्प दंशाने मरीला पती,

यमापासून परत आणीले पतीच्या प्राणाला  

चुकणार नाही कधी या माणवाला ||६||

सुख दुःख नाही चुकले देवा दिकाला चुकणार नाही कधी या माणवाला ||

गं.भा.इंदुबाई महादूशेट बडगुजर 

पिंपरखेड तालुका भडगाव जिल्हा जळगांव

हल्ली मुक्काम औरंगाबाद

🙏🏻🙂THR 🙂🙏


4 comments:

  1. Very nice poem🙏🏻👌🏻👌🏻

    ReplyDelete
  2. छान आजीची वही... तुमच्या आजीच्या वहीतील अजुन खजिना वाचायला आवडेल

    ReplyDelete